2014 is klaar ! Welkom 2015....

Onze nieuwjaarskaart staat nu ook online. We hebben er veel verstuurd maar voor diegene die ze niet kregen zetten we deze natuurlijk ook op onze website.
Terugblikken op een jaar heeft weinig zin. Maar herinneringen, goed en slecht zullen we altijd hebben. Kwestie van onthouden.
Zo weet ik niet of ik binnen enkele jaren nog ga weten dat ik de laatste dag van 2014 een leuke avond had. Waar vanalles in de voorbereidingen naar het avondfeest gebeurde. Zo stond het keukenraam op klikstand en kwam er een mevrouw voorbij met een grote hond. Toen ik zag dat ze een grote lege plastic zak bij had zei ik (misschien iets te luid) "Ge kunt n'een grote hond hebben maar dan zo'n zak vind ik er over !" Die mevrouw keek me daarna iets te streng aan waardoor Nele en Kene, die volop aan het koken waren voor het avondfeest, in een deuk lagen van het lachen.

Enige tijd later wou de deur van de gang niet meer open. Ook hier veel gelach. "Konden we opa nu maar laten komen" zei Kene. En inderdaad, ik kon ze niet repareren. Misschien dat ik de eerste dagen van het nieuwe jaar wat inspiratie ga opdoen in zijn garage. Het kan misschien helpen.

En omdat ik wat blog inhaal werk heb (de ideeën zijn er wel maar het komt er soms niet van het hier te typen) nu iets geheel anders. In Bornem staat aan het station een automaat. Het is al zeker 2 keer gebeurd dat hij gewoon het geld inslikt en me daarvoor niks in de plaats geeft. Nergens een telefoonnummer te bespeuren (dacht dat het verplicht was). Ook had ik al eens navraag gedaan in het station zelf maar daar wisten ze van niks. Vervelend dus.

Vandaag nog eens goed gezocht en ja hoor : GEVONDEN !

Hoe ? Jullie zien hem niet ? Allez en dat op klaarlichte dag ! Ik zal nog een tip geven : net onder het woord DRINK....

Toen ik er naar belde kreeg ik een vriendelijke mijnheer aan de lijn. Die me vertelde dat het nummer niet diende voor zo'n gevallen te melden. Toen ik natuurlijk antwoordde dat er verder echt geen ander nummer te bespeuren was zei hij dat er verplicht een 0800 nummer moet ophangen. Dus toch ! Hij noteerde mijn gegevens en ik wenste hem gauw een gelukkig nieuwjaar .... Want mijn trein kon immers elk moment aankomen. Ik wou niet weer meemaken wat ik vorige week (op kerstavond) meemaakte.

De trein had toen veel te laat geremd en kwam helemaal voorbij het perron tot stilstand. Gevolg : niemand kon op- of afstappen ! Zeer vervelend op kerstavond en dat op mijn vaders 70ste verjaardag. Dan maar proberen liften en na 20 minuten was er iemand zo vriendelijk mij tot aan het station van Sint-Niklaas te voeren. 

Ja ik geef toe.... soms werkt mijn geheugen niet meer zo goed maar dat ik dit meemaakte zal ik gegarandeerd onthouden.

  

Allerbeste wensen

Geweldig toch

Met de fiets

En zo waren wij daar aanwezig ! Met de trein naar Antwerpen. Veel plezier gehad en daar dan nog het één en ander bijgeleerd. Natuurlijk is de gouden regel dat je ten alle tijden voor je eigen veiligheid moet instaan. Zeker als fietser. Maar het is toch fijn om te weten wat je rechten (en plichten) zijn in het verkeer.

Wellens !!!

Tussen al het gezeur en gezaag van mensen die het niet leuk vinden dat Telenet zijn prijzen lichtjes omhoog doet, ben ik volop in hun wedstrijden geschoten. Deze keer zijn ze er weer (net als vorig jaar trouwens) met de Wellens of nietes kwis waar je 2 paar gele botten en duo-tickets voor het BK veldrijden op 11 januari kan winnen. Ik vond die kwis vorig jaar zo leuk (ook al had ik niet zo'n goede score) en dus probeerde ik deze keer ook weer. Met een 6/10 wordt het misschien wel wat moeilijk om één van de 1000 winnaars te zijn maar je weet natuurlijk nooit. Mochten er nog mensen zijn die wel Telenetklant zijn en deze wedstrijd niet zien zitten mogen ze me gerust hun klantennummer geven en dan probeer ik nog eens mee te spelen.... maar je kan ook zelf je kans wagen (al was het maar voor de leuke grappen en grollen van Bart Wellens)

Verschieten

Toen ik op mijn dagje verlof, wat later als gewoonlijk, een douche had genomen en terug in mijn kamer was zag ik bij de buren iets vreemds. Zeg nu zelf, bij het zien van bovenstaande foto dacht jij ook waarschijnlijk aan  een inbreker.
Ik dus ook. Eerst dacht ik nog dat buurjongen Thomas in dat stalletje iets ging zoeken maar toen hij een schroevendraaier boven haalde sprong ik snel in de kleren en besloot een kijkje te gaan nemen.
Al gauw bleek het vals alarm. Er stond ook een ladder tegen het huis en de twee wagens stonden ook nog op de oprit. Ze waren de hagelschade van het pinksterweekend aan het repareren. Een kort berichtje op facebook bevestigde dat. Toch maar best dat we een oogje in het zeil houden... want onlangs was er nog een oudere buurvrouw in onze straat (op klaar lichte dag dan nog) haar handtas losgerukt. Ook door iemand met een kap op maar die was dan geen hagelschade aan het repareren natuurlijk.

Allemaal braaf geweest

Daddytime

Telenet gaf onlangs tickets weg voor de Studio 100 Sinterklaasshow. Ik was bij de gelukkige en heb de ticketes weg gegeven... Net ook nog meegespeeld voor hun tickets voor de avant premiere van Maja de bij. Je weet maar nooit en het kost bijna geen moeite. Een simpele vraag beantwoorden, een iets moeilijkere schiftingsvraag en natuurlijk je klantennummer opzoeken (maar dat kan makkelijk op een factuur of via mijn.telenent.be) Als ik de tickets voor de reis naar New York win zal dat echt niet het geval zijn hoor. 

Gelukkig zijn er ook nog mensen die vrijkaarten weggeven. Zo mocht ik 10 kaarten voor telkens 2 personen ontvangen van schoonzus Begga (waarvoor hartelijk dank). Dit weekend ging namelijk 'arte in tavola' door. Een kleine beurs (zo bleek achteraf) waar je kan proeven van het beste wat Toscanië te bieden heeft. Niemand kon zich vrijmaken om mee te gaan behalve mijn vader. En dus trokken we er samen op uit. Met de wagen naar de dichtsbijzijnde ondergrondse parking. Bleek dat ze net vol was en dat ons geduld extra op de proef werd gesteld door daar dan zeker 10 min. te staan en telkens er een hoop auto's wegreed drukte mijn pa op die knop voor een ticket. Tevergeefs. Een man begon een uitleg in het frans en deed teken dat wij achteruit moest rijden en langs de uitgang binnen mocht. En dus begon het moeilijke gemanuvreer. Plots begonnen alle andere wagens wel binnen te rijden terwijl wij bijna helemaal dwars stonden. Gelukkig konden we dan toch nog binnen en konden we ons een plaatsje zoeken.

Het begin was niet makkelijk maar verder hebben we alleen maar genoten van een heerlijke tijd samen. Een selfie met de grote kerstboom op de (kleine) Grote Markt van Brussel en een gezellig café met mooi uitzicht op dat overvolle plein... Het was genieten.

Doe het gauw zelf

Een andere cambiogebruiker had volgens ons een ongelukje gehad met een litertje soep. Natuurlijk hebben wij dit vorige maand al gemeld aan Cambio. Ze gingen contact opnemen met die gebruiker om die er op te wijzen dat anderen ook graag in een propere auto zitten.
Nu we hem vorige week weer hadden en ik die plekken zag heb ik de handen uit de mouwen gehaald en meteen met een sponsje en wat sop alles proper gemaakt.
Veel werk was het niet ....
En dan nemen wij ook de kortste weg naar onze bestemming : we betalen immers per kilometer he. Zo reden we dus (met gepoetst kofferinterieur) richting Brugge langs de expressweg (terwijl we dat vroeger bijna altijd langs de E17 en E40 deden). Kunnen wij toch niet weten dat er werken waren in de tunnel van Zelzate en dus file en wegomlegging. Toen we in de file de radio wat aan het verzetten waren kwam op de display de boodschap dat de brug nog een tijdje open ging zijn en dus wisten we ook meteen dat de file in de wegomlegging nog wat langer ging worden en dat wij toch veel later dan gepland in Brugge zouden aankomen.